BETEJA E BEDRIT

Historik i shkurtur për Betejën e Bedrit:

Ashtu siq është e ditur muaji Ramazanit nuk është dhe ska qenë asnjëherë muaji i gjumit dhe i pushimit, por ka qenë dhe është muaj i aktiviteteve të ndryshme, muaj që e karakterizojnë shumë ngjarje me rëndësi historike…

Nëse i kthehemi historisë islame do të gjejmë se luftërat dhe çlirimet më të mëdhaja, muslimanët i kanë bërë në muajin Ramazan, prej tyre është edhe Beteja e madhe e Bedrit qe u be me 17 ramazan në vitin e dytë të hixhretit...

Kjo betejë është ndër betejat e para në mes muslimanëve dhe politeistëve- idhujtrarë.
Kjo betejë ka rëndësi të madhe në islam, dhe ndodhia e saj është shënuar edhe në disa prej ajeteve Kur’anore.

Është me rendesi te ceket se, beteja e Bedrit nuk është bërë për interesa shtetrore, per pushtim të vendëve ose robërim të njerzëve, siq është realiteti i luftërave të sotme, mirpo kjo betejë u bë kundër kufrit(pabesimit), dhe atyre mushrikëve kurejsh që u mundonin me çdo metodë ta ndalonin lulëzimin e Islamit...

Betejës së Madhe të Bedrit i printe komandanti suprem:Muhamedi a.s, i Dërguari
i Allahu xh.sh, i cili erdhi me shpalljen madheshtore(KUR’ANIN FAMËLARTË).

Tanimë siq është bërë e ditur këtu do të bëhet fjalë për Betejen e Madhe të Bedrit si dhe për atë grup muslimanësh që e përbenin 314 veta, ata të cilët e themeluan shtetin e parë islam në Medinën e Ndritur.

Dhe tani pason tregimi i kësaj Beteje madhështore...

Ashtu siq u theksu ma herët, Beteja e Bedrit nuk u zhvillua në mes dy ushtrive!, po në mes shirkut(politeizmit) dhe tewhidit (monoteizmit), në mes të atyre që i bënin shoq Allahut të Madhërishëm dhe adhuronin zotëra të shumtë, dhe të atyre që brohoritnin me zemërat dhe gjuhët e tyre LA ILAHE IL-LALLAH (NUK KA ZOT TJETER QË MERITON TË ADHUROHET PERVEQ ALLAHUT FUQIPLOTË).

Nga këtu kuptojmë se, Beteja eBedrit ishte Beteje në mes principeve dhe besimeve...

Para se të ndodhte kjo betejë, qyteti i Medines ishte në rrezik nga mushrikët kurejshë, të cilët si qëllim kryesor e kishin shfarosjen e atyre besimtarëve që gjendëshin brenda në Medinë, për këtë shkak Muhammedi a.s u pergadit me 314 shok të tij ndër të cilët ishin Ebu Bekri,Umeri,Uthmani e Aliun r.anhum, e shum sahab tjere..
Ndersa nga fuqia ushtarake nuk kishin tjeter perpos 70 deve, dhe rruga prej Medinës në Bedër ishte 150km e tëra nëpër shkretëtirë.

pra muslimanët nuk kanë pasur mjete tjera bartëse,dhe poashtu ato deve që i kishin në dispozicion nuk ishin të mjaftueshme që t’i bartënin ushtarët e Pejgamberit a.s, mirpo i derguari a.s me menqurinë e tij, iav ndau qdo 3 vetave nga një deve, në menyrë që ata të ndrroheshin me rend gjat udhëtimit, kështu veproi edhe vet i derguari a.s që i ra të nderrohet me dy shokët e tij gjatë udhtimit..


Paramendoni, pejgamberi i Allahut xh.sh dhe komandanti suprem i ushtrisë së tij i vjen radha që të ecë në këmbë ndërsa shokët e tij hipur në deve!...

Parafytyroni për sa e kishte bërë një komandant i sotit një gjë të tillë, a kish ndodhë tiu thot ushtarëve në mungesë të automjeteve ushtarake, hipni ju në avtomjet e unë po eci në këmbë!!!...duket disi e pabesuar kjo...

Muhammedin a.s e shoqronin Aliu r.a dhe një sahabij tjetër, dhe kur vazhduan rrugën i thanë keta sahabë pejgamberit a.s : "Ne dëshirojmë që ti o i derguar i Allahut të hipësh në deve e ne të ecim në këmbë...mirpo çfarë ishte përgjigjëja e Muhammedit a.s:

Lexoni me vëmendëje mir përgjigjjen e tij, le ta dijë lindëja e përëndimi, se Muhammedi a.s është i pari që themeloi rregullat sociologjike dhe shoqrore me mirësjellje dhe modesti ndaj të tjerëve.

Pejgamberi a.s qe përgjigjur me gjuhën dhe logjikën e tij të pastër ndaj dy shokëve të tij kështu:
والله ما أنتما بأقوى منى و لا أنا بأغلى منكما عن ثواب الله تبارك و تعالى.....

Wallahi( Për Zotin) asnjëri prej ju dysh nuk jeni ma të fortë se sa unë, dhe as unë nuk jam me i shtrenjtë se sa ju ndaj shperblimit të Allahut tebareke we teala...

Dëshiroj tju thoshte se ne jemi të barabartë si në forcë po edhe në shperblim,
Pra ky me të vërtetë është moral lartë, kjo është drejtësi e vërtetë e të derguarit të Allahut , komandantit suprem të ushtris islame ...a nuk ishte ai a.s qe thoshte:
من لا يرحم لا يرحم
Kush nuk meshiron nuk meshirohet...

Po më të vërtetë kështu thoshte a.s....



Në natën para se të ndodhëte beteja e Bedrit, Allahu xh.sh iav përgaditi rrethanat besimtarëve-shokëve të pejgamberit a.s , kështuqë para se të fillonin luftimet toka ku do të qendronin besimtaret ishte toke me rërë ku sharronin shum këmbët e besimtarve, mirpo qka ndodhi, ndërhyri Fuqia e Allahut az-ze we xhel, i thej ligjet e asaj toke, qe ta bënte atë të fortë për t’i mbajtur dhe forcuar këmbët e të derguarit dhe ushtrisëë se tij...

Para se të zbritëte shiu nga qielli,besimtarët i kapi një kotje e lehtë, pra dihet se kotja ka dallim prej gjumit,ushtari para se të dalë në betejë assesi nuk flen, këtë kotje Allahu xh.sh e bëri shkak që të pushojne pak trupat e besimtareve si parapergaditje për Beteje...

Lidhur me këtë thot Allahu az-ze we xhel:
إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ) (سورة الأنفال: 11(
Dhe kur Ai ju kaploi me një kotje (gjumë) që ishte siguri për ju nga ana e Tij, ju lëshoi shi nga qielli për t’ju pastruar me të, largoi prej jush të shtimet e shejtanit, e që të fuqizojë bindjen në zemrat tuaja dhe t’ju përforcojë me të (me shi) këmbët tuaja.

Andaj ky shi që e zbriti Allahu xh.sh nga qielli e pastroi krejt rërën e asaj pjese ku gjendeshin besimtarët, dhe tani toka u bë e fortë dhe e gatshme për betejë.

Në mëngjesin e asaj dite, hapin e parë që e bënë besimtarët ishte thirrja e ezanit të sabahut, kështuqë grubet e besimtarve një nga një e thirrnin ezanin duke bërë të ndëgjoheshin nga te gjitha anët zërat LA ILAHE IL-LALLAH DHE ES-SALATU HAJRUN MINEN-NEWM(NUK KA ZOT TJETER QË MERITON TË ADHUROHET PERVEQ ALLAHUT FUQIPLOTË, DHE NAMAZI ËSHTË MË I MIRË- ME MË VLERË - SE SA GJUMI).

Pastaj e falen sabahun në qetesi... ,e filluan diten me namazin e sabahut qe pejgamberi a.s thoshte për të:

ركعتى فجر أحب من الدنيا و ما فيها

Dy reqatet farz të sabahut jan më të dashura-më të vlerëshme sa krejt bota dhe qka në të..

Pra kjo ishte ushtria e Muhammedit a.s!!!...dallim i madh prej ushtrisë qe e falte sabahin për Allahun xh.sh dhe ushtrisë që e fyente dinin e Allahut s.w.t..

pasiqë muslimanet e falën sabahun dhe zbardhi drita, pejgamberi a.s iu propozoi shokve të tij ta ndërtonin një krua për ujë, mirpo pasi qe e ndertuan këtë krua papritmas një nga idhujtarët që quhej Eswed Ibn Abdu Esed erdhi dhe filloj ta gadas kroin qe e ndertuan muslimanët, mirpo në shpejtësi atij i doli Hamza xhaxhai i pejgamberit a.s, e rrahu Eswedin derisa edhe ia thej këmbën , por armiku i Allahut thoshte:nuk largohem pa e thyer kroin krejtsisht derisa te me mbytesh...Hamza e rrahu edhe ma shum derisa e mundi atë....

Pas kësaj ngjarje filloj Beteja, Ebu xhehli (Allahu e dënoft ashtu si e ka merituar) fillimisht i nxorri 3 nga njerëzit e tij:Ukbeh ibnu Rebiah, Shejbeh ibn Rebiah, dhe weliid ibn Ukbeh...
Pasatj brohoriti më zë të lartë duke e thirrur pejgamberin a.s:keta jan 3 nga njerzit tanë,nxirri edhe ti 3 nga njerzit e tu...

Pasi e ndegjuuan këtë,u ngriten një grup medinasish dhe dëshiruan që nga ata të dalnin ata 3 burra, mirpo pejgamberi a.s, komandanti suprem, ai i cili dinte t’i analizonte mirë gjërat, nuk i la të dilnin medinasit, por i zgjodhi njerezit më të afërt të tij nga Mekasit duke i thirrur: o Hamza xhaxhai i Muhamedit, o Ali djali i axhes se Muhamedit, O ubejde djali i halles se Muhammedit, ngrituni për në xhennetin që gjerësia e të cilit ëeshtë sa e qiejve dhe tokës....Allahu Ekber( ALLAHU ËSHTË MË I NADHI).

Nuk besoj se ndonjë komandant i sotit kishte vepruar në këtë mënyrë..me i zgjedh më të afeërmit e tij për dyluftim ku gjasat jan të pakta për shpetim...

Dualen këta 3 besimtare përballë më 3 të tjerët nga mushrikët kurejshë, lidhur më këtë ngjarje Allahu thot:
(هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نَارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِيمُ) (سورة الحج: 19)
Këta janë dy kundërshtarë (grupe kundërshtarësh: besimtarë dhe jobesimtarë) që janë zënë rreth Zotit të tyre; e atyre që nuk besuan, u qepen rroba prej zjarri e u hidhet uji valë mbi kokat e tyre.



Pra luftuan ...3 në shirk e 3 në tewhid, 3 e ngritën flamurin e tewhidit(monoteizmit), ndersa 3 te tjerët i ngritnin drunjët dhe idhujt e tyre,3 besimtarët që donin të jenë prej shehidëve dhe banorëve të xhenneteve, dhe 3 të tjerët që pritnin Zjarrin e xhehnemit...thot Allahu xh.sh ku e përshkruan shperblimin e besimtarëve në xhennete:

أُولَئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَيَلْبَسُونَ ثِيَاباً خُضْراً مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقاً) (سورة الكهف: 31)

Të tillët e kanë vendin në xhennetin e Adnit, nën të cilin rrjedhin lumenj; e aty stolisen me rrathë të artë dore dhe ata veshin rroba të gjelbra prej mëndafshi të hollë e të trashë, janë mbështetur aty në shtretër. Sa shpërblim i mrekulleshëm është dhe sa vend i bukur është ai.

Dyluftimi ne mes 3 besimtarëve dhe 3 mushrikëve ,perfundoi me rezultat si vijon: Hamza e mbyti shejben, Aliu e mbyti Welidin, ndersa Ubejdeh e plagosi Ukbën dhe Ukbëja atë...

Pas kësaj Hamza dhe Aliu e bartën Ubejden deri tek urgjenca me e afërt ku në deren e së cilës shkruante:
(وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ) (سورة الأنبياء: 107)
E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat.

Këtu ishte resulullahi, ku ia sollën shehidin e parë në ditën e Bedrit të cilin e vendosën në prehër të pejgamberit a.s, ia shqiptoi pejgamberi a.s shehadetin dhe dyert e xhenetit u hapen që ta pranojn shpirtin e tij...

Pas kësaj ndodhie beteja filloj me sulme të përgjithëshme...ndersa sa i përket numrit të ushtarëve ishin krejtesisht të pabarabartë, muslimanët ishin pak më shum se 300 ndërsa mushrikët numronin në radhët e tyre950 veta, dhe nga forcat ushtarake posedonin 200 kuaj dhe 700 deve.

Kur e pa këtë pejgamberi a.s dërgoi telegramin, lutjen e tij tek Allahu i Plotfuqishëm, duke qëndruar në mejdan të luftës ishte lutur kështu: “O Allahu im, ata besimtarë janë të uritur të kerkoj t’i ushqesh ata, O Allahu im ata janë të zbathur dhe të zhveshur, të kërkoj t’i mbulosh ata”...
Këta sahabë të zbathur dhe të zhveshur dikur po të njejëtit më vonë e çliruan gati tërë botën, le t’i krahasojmë këta me fuqitë tjera ushtarake, me mbretritë e ushtritë e tjera të asaj kohe e ti vlersojmë se cilët kanë arritur më shum...

Pra pejgamberi a.s e dërgoi telegramin lutjen e tij tek Allahu i Madhëruar sepse gjendja e ushtrisë islame ishte e rëndë, mushrikët ishin 3 fish ma shum në numër se sa muslimanët.

Për këtë pejgamberi a.s në lutjen e tij kishte thënë:

“O Allahu im kurejshët po e përgënjeshtrojnë të derguarin tënd, dhe nëse vdesin këta njerëz-besmitarë- që janë me mua, ndoshta nuk do të jet askush që të adhuron Ty me në tokë...

Dhe si ishte pergjigjja dhe ndihma shtesë nga Allahu xh.sh?...

Pas lutjes që e bëri pejgamberi a.s e kishte kap një lloj gjumi dhe kur u zgjua kishte thënë: të përgëzoi o Ebu Bekr,une po e shohe xhibrilin në udhëheqje të 1000 melekëve që po luftojnë ne anën tonë....këtë ngjarje e ka shenuar edhe kur’ani i madhërishëm në ajetin:

(إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفِينَ) (سورة الأنفال: 9)
Përkujtoni kur kërkuat ndihmë prej Zotit tuaj, e Ai u është përgjigjur: “Unë do t’ju ndihmoj me një mijë engjëj që vijnë një pas një (grup pas grupi).
Dhe përveq kesaj Allahu xh.sh i mësoi ushtrinë e Tij nga qielli se si t’i luftojnë pabesimtarët ku iu tha:

إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ) (سورة الأنفال: 12
Edhe kur Zoti yt u kumtoi engjëjve se: “Unë jam me ju, pra, inkurajoni ata që besuan! Unë do të hedh frikë në zemrat e atyre që nuk besuan, e ju goditni në qafë e lartë, mëshonju atyre në çdo gjymtyrë (gishtërinj).

Kështu që ende pa përënduar dielli i asaj dite, mushrikët pësuan disfat të madhe, u gjetën të vrarë në tokë 70 prej tyre e 70 të tjerë u zënë rob, kurse nga ana e muslimaneve ranë dëshmorë vetëm 17 veta…

Pra kjo betejë perfundoi me fitore të muslimanëve, dhe pati ndikim të madh në historinë islame, sepse muslimanët forcuan bindjen në fenë e vertet dhe panë se Allahi i Madhërishem i ndihmon të drejtët, këtë fitore e shënoi edhe kur`ani famëlartë :


(وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ) (سورة آل عمران: 123)
All-llahu u ndihmoi juve në Bedër kur ju ishit pak në numër, e për të qenë mirënjohës, keni frikë nga Zoti.
Ndërsa robërve te luftës pejgamberi a.s iav kushtëzoj që çdonjeri prej tyre të iav mëson 10 fëmijve musliman shkrim leximin, pastaj të liroheshin…pra kjo ishte amnistia e parë për robërit nga pejgamberi a.s..ndërsa pasurinë e luftës e ndau sipas urdhrit të Allahit xh.sh dhe muslimanët u ndan të gjithë të kënaqur.

E lusim Allahun Fuqiplotë qe të na e shton imanin në zemrat tona me përkujtimin e kesaj beteje dhe kesaj ngjarje madheshtore…


Te gjitha falënderimet i takojnë Allahut xh.sh…
Te gjitha salawatet dhe selamet tona ia dergojmë Muhammed Mustafasë a.s. familjes dhe shokëve të tij dhe te atyre që e pasuan atë.


E pershtati dhe përgaditi ne shqip: Islam Hasani
Prishtinë,2009