July 19, 2011

DATELINDJA E PEJGAMBERIT A.S NE MES FESTIMIT APO MEDITIMIT



Datën e lindjes së pejgamberit a.s e gjejmë zakonisht të regjistruar në takvimet apo kalendearët islam, keshtuqë për tu njohur me mirë me personalitetin dhe figuren e madhe të ketij resuli fisnik e pamë të arësyeshme ti përgadisim pak rreshta për biografinë dhe jetën e tij a.s, poashtu do të përmendim diqka shkurtimisht nga historija e tij e ndritëshme…sepse sikur të shkruanim në detaje për jetën e të derguarit dhe të dashurit tonë a.s ndoshta do të duhej të shkruanim vëllime të shumta dhe prap se prap nuk do ta perfundonim spjegimin e ngjarjëve dhe ndodhive që ndodhën gjat jetës së tij a.s…

Sa bukur dhe sa mirë është të flitet për të derguarin Muhammedin a.s të deashurin e Allahut dhe të gjithë muslimanëve kudo që janë…
Fillimisht po flasim pak për periudhen historike para ardhjes së Muhammedit a.s apo periudhën para se të zbriste shpallja tek ai, sepse vetëm në këtë mënyrë do t’ia dinim kimetin dhe vlerën e madhe dergesës së këtij burri të madh të njerzëimit, të derguar nga Allahutr xh.sh, pra Muhammedit a.s.
Nëse ndalmi pak qaste për të shfletuar historinë e njerëzimit do të gjenim se gadishulli arabik ishte në një injorancë dhe padituri të thellë, arabët bënin një jetë të shthurur morale, idhujtaria kishte mbrritur shkallën më të lartë, thuaja se gati çdo fis kishin bërë idhuj nga drunjët dhe gurët apo edhe nga gjërat ushqimore, injoreanca dhe padituria e tyre kishte mbërritur deri në atë shkallë saqë prindët i varrosnin vajzat e tyre përsëgjalli nga frika e varferisë apo humbjes së nderit…këtë e deshmon edhe Kur’ani famelartë ku Allahu xh.sh thot :
وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ، بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ
Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla,
Për çfarë mëkati ato janë mbytur


Lidhur me këtë po e cekim edhe një thënje të Umerit r.a, ku thot :” Nga koha e injorances me kujtohen shpesh dy gjëra interesante, e para më bënë të qajë, kurse e dyta më bënë të qeshë, e para më bënë të qajë kur kujtoj se në periudhën e injorancës i varrosnim vajzat tona përsëgjalli, ndërsa ajo qka më bënë të qeshë është se asaj kohe bënim idhuj që i adhuronim nga hurmet dhe atëherë kur kishim uri të madhe në munges te ushqimit i hanim ata idhuj që i kishim bërë ngs hurmet.

Në kohën e injorances ishin të përhapura edhe shumë dukuri tjera negative , prostitucioni ishte i zhvilluar haptas edhe atë në mënyrë legale, gruaja thuajase nuk kishte asnjë të drejtë, blihej e shitej, nuk kishte të drejtë trashëgëmie…etj .
Perveq anës se dobët morale arabët gjithashtu ishin në luftë me njeri tjetrin, pejgamberi a.s i gjeti ata në luftë fisërore, luftërat zgjatnin me vite…dhe shumë njerzë psonin në to…pra kjo ishte në pika të shkurtëra sa i përket periudhës para ardhjes së pejgamberit a.s….

Dërgesa e pejgamberit të fundit, Muhammedit a.s :

Siq u cekë me herët, në këtë periudhë injorance, të pabesimit dhe politeizmit, deshti Allahu xh.sh ta dergoi Muhammedin a.s me shpalljen e Tij Kur’anin fam ëlartë t’i udhëzoj këta njerëz nga pabesimi në besimin në një Zot, nga politeizmi dhe adhurimi i idhujve të shumtë në besimin në një Zot…pra Allahu xh.sh e dergoi Muhammed mustafanë dritë dhe nuri për ta zhdukur erresirën e injorances që mbretëronte deri në atë kohë…

Biografia:

Muhammedi a.s është i biri i Abdullahit, gjyshi i tij ishte Abdul Mutal-lib bin hisham bin Abd Menaf, dhe kështu gjeneza e tij perfundon deri të Ismaili djali i pejgamberit Ibrahim.alehimasselsam.

Farefisi :
Muhammedi a.s rrjedh nga një fis i pastër pra nga fisi kurejsh dhe ka dashur Allahu që ky të lind nga një nënë dhe baba të pastër moralisht…

Datëlindja :
Pejgamberi a.s qe lindur ditën e hënë me 12 Rebiul ewwel të vitit 571 e.r
Ka thënë ibni Kethiri: “ e vërteta qëndron në atë se pejgamberi a.s është lindur në vitin e quajtur si vit i elefantëve”..

Babai i Muhammedit a.s Abdullahi vdiq një muaj para se të lindëte Muhammedi a.s.
Ndersa nëna e tij Eminëja vdiq kur ai i mbushi 6 vjet, dhe në perkujdesëje e mori gjyshi i tij…,kur Muhammedi .a.s i mbushi 8 vjet i vdiq edhe gjyshi dhe më pas përkujdesëja për Muhammedin a. s kaloi tek Ebu Talibi xhaxhai i pejgamberit a.s…që më vonë ishte ndër mbrojtësit dhe ndër përkrahësit më të fortë të pejgamberit a.s.

Mbrojtja e Allahut për Muhammedin a.s:

Allahu xh.sh e mbrojti nga të gjitha dukuritë e këqija edhe para se ti vinte shpallja
- njihej si njeriu me besnik dhe i drejtë…ai vendosi haxherul eswedin.( gurin e zi)

Martesa e tij:
U muartua me Hatixhen kur i kishte 25 vjeq dhe më pastaj punoj si tregtar me pasurinë e saj duke udhtuar në sham etj…



Fëmijet e Muhammedit a.s

Muhammedi a.s kishte disa fëmij, djemë dhe vajëza, djemtë i vdiqen, ndersa vajëzat u rriten dhe më pastaj u martuan me njerëz të ndershëm dhe me ndikim…



Zbritja e shpalljes:

Kur i mbushi 40 vjet Allahu xh.sh i dërgoi atij melekun Xhibril për t’ia zbritur ajetet e para …dhe ne shpellën Hira ku ai vetëmohej dhe mundohej ta adhuronte Allahun edhe pse nuk dinte si…xhibrili iu shfaq dhe e urdheroj duke i thënë ikre … : “ lexo”

Pas kësaj ngjarje i tronditur erdhi te Hatixhja dhe e lajmëroi për ndodhinë..Hatixhja e përkrahi dhe e këshilloj të mos dëshprohet dhe ia perkujtoj veprat e mira që i bënte Muhammedi a.s…

Pas kesaj iu ndërpre shpallja për një kohë derisa u përmallua pejgamberi a.s dhe një ditë i u shfaq peap Xhbrili a.s në formen e tij i cili i mbulonte horizontet , Muhammedi a.s u friksua kur e pa këtë ..dhe prap shkoi te hatixhja duke i thënë : « Zemmiluni deththiruni »

“ Më mbulo, më mbulo”

Pastaj i zbritën ajetet:
{ يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ، قُمْ فَأَنذِرْ، وَرَبَّكَ فَكَبِّر، وَثِيَابَكَ فَطَهِّر }
O ti i mbuluar!, Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur). Dhe madhëroje Zotin tënd!

{ وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ } [الشعراء:214]
Dhe tërhiqju vërejtjen farefisit tënd më të afërt.


Kur zbriti ky ajet pejgamberi a.s u ngrit në kodrën Safa dhe thirri për tu tubar rreth tij.

Iu përgjigjen njerëzit.

Pastaj iu tha: “ nese ju them se pas kësaj kodre është një tufë kuajshë ado tmë besonit”.
Ata i thanë po, ska ndodhur kurr të na gënjesh…

Pastaj iu tha unë jam qortuesi juaj për ndëshkimin e madh që ju pret, ndersa Ebu Lehebi tha qofsh shkatrruar a për këtë na ke tubuar ,dhe për këtë thënje të tij zbriti kaptina El-Mesed:
{ تَبَّتْ يَدَا أبِي لَهَبٍ وَتَبْ } إلى آخر السورة.
Qoftë i shkatërruar Ebi Lehebi, e ai më është shkatërruar!





Durimi i madh i tij a.s gjat kumtimit të shpalljes:

Gjat kumtimit të shpalljes së Allahut pejgamberi a.s pati shumë vështirësi, idhujtarët dhe politeistët mekkas shpesh herë e fyenin dhe e ofendonin në mënyrën më poshtëruse, saqë i thanë: gënjeshtar e i qmendur, edhepse më herët tek ta ishte njeriu më i menqur dhe më besnik…përveq fyerjeve pejgamberi a.s u sulmua edhe fizikisht nga idhujtarët mekkas, …e torturuan shumë dhe u munduan disa herë që ta mbysnin mirpo Allahu az-ze we xhel e mbrojti atë….

Pejgamberi a.s sakrifikoj shumë për të kumtar shpalljen ashtu si duhet, duroj shumë, mirpo kur torturimet dhe përsekutimet vazhduan edhe ndaj besimtarëve, ai i urdheroi ( pasi që Allahu e lejoj) të shpernguleshin në Etiopi për të shpëtuar nga zullumi i madh i mushrikëve mekkas, ndërsa vet qëndroi prap në Mekke.

Rahmeti i madh ndaj popullit te tij:

Pas vdekjës se Ebu Talibit, u shtuan torturimet ndaj pejgamberit a.s deri në atë shkallë saqë skishte ma forcë t’i përballonte, dhe në këtë kohë u nis nga Mekka për në Taif me shpresë se do ta besonin banoret e Taifit, mirpo banorët e Taifit perveq që nuk i besuan e sulmuan edhe fizikisht, duke i nxitur fëmijet e tyre që ta gjuajnë me gurë ..dhe pas ketij deshprimi të madh ai vendosi prap të kthehej në Mekke, dhe gjat rrugës ju paraqit xhibrili a.s ku e njoftoi se Allahu xh.sh kishte dërguar një melek për ti shkatrruar ata qe e pergenjeshtruan dhe e torturuan atë…mirpo pejgamberi a.s nuk deshi të denohej populli i tij, porse i tha melekut qi ai shpreson se prej popullit te tij do të ketë njerëz që e adhurojnë Allahun pa i bërë shok Atij…

Gjat kohës kur bëhej vizita e Qabesë, ai dilte afër Qabesë dhe i ftonte fise të ndryshme që ti besonin atij…deri sa njëherë i takoi 6 grupe njerzësh që vinin nga Medinja, i ftoi në Islam dhe ata e pranuan Islamin…

Hixhreti në Medine…

Kur jeta e besimtarëve u bë e padurueshme nga torturat dhe persekutimet që iav bënin idhujtarët mekkas, Muhammedi a.s i urdhëroi besimtarët të shpernguleshin për në Medine, edhe vet migëroi së bashku me Ebu bekrin r.a pa e ditur mekkasit për këtë gjë…

Besimtarët dhe pejgamberi a.s u pritën shumë mirë nga medinasit dhe porsa mbrritën në Medinë e ndërtuan xhaminë e parë të pejgamberit a.s.

Luftërat e pejgamberit a.s

Transmetohet nga ibni Abbasi r.a se kur migëroi pejgamberi a.s nga Mekka për në Medinë, Ebu Bekri r.a tha:”E nxorrën pejgamberin e tyre, të Allahut jemi dhe tek Ai do të kthehemi, me të vëretetë ata do të shkatërrohen”, dhe pastaj zbriti ajeti:

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا.... الحج:39

Atyre që po sulmohen me luftë, u është dhënë leje të luftojnë, për shkak se u është bërë padrejt


Ky ishte ajeti i parë që zbriti lidhur me lejimin e luftës.
Pejgamberi a.s morri pjes në 27 beteja, luftoi në 9 prej tyre, si në : Betejën e Bedrt, Uhudit, Hendekut, Kurejdhas, Hajberit, Fet-hit, Hunejnit etj….

Haxhi i pejgamberit a.s :

Pas migërimit në Medine pejgamberi a.s vetëm njëherë kishte bërë haxhin, pra haxhin lamtumirës….

Morali i pejgamberit a.s:

Ka qenë pejgamberi a.s më fisniku dhe më bujari prej njerzëve, ka qenë besnik i fjalës se tij, në sjellje ndaj njerëzve ka qenë i butë…për këto cilësi të larta të moralit dëshmon edhe ajeti ku Allahu.xh.sh thot:

{ َإنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظيمٍ } [القلم:4]

Vërtet, ti o Muhammed je në një shkallë të lartë të moralit!



Dhe pejgamberi a.s dëshmon vet për veten e tij ku thot:
بعثت لأتمم مكارم الأخلاق
"Jam dërguar që t’i plotësoj normat e larta të moralit"


Është shquar pejgamberi a.s me trimëri dhe modesti ndër njerëzit e tjerë, ka pasur turp të madh, ka pranuar dhuratat nga të tjerët dhe i ka shkembyer me ta, nuk e ka pranuar sadakanë-lëmoshën dhe as nuk ka ngrënë prej saj, pejgamberi a,s nuk ka zgjedh në ushqim, ka ngrënë atë që ka gjetur të përgaditur për të, nuk ka ngrënë duke qenë i mbështetur apo i shtrirë, ka ndodhur që deri në 3 muaj të mos ndizet zjarri në shtepin e tij për shkak se nuk kan pasur qka të gatuajn dhe te ziejn…( jan ushqyer me hurma).

Ka qenë pejgamberi a.s që i vizitonte të varfërit dhe skamnorët, i vizitonte të smurët dhe merrëte pjesë në percjelljen e xhenazëve…

Nganjeherë pejgamberi a.s bënte shaka me të tjerët mirpo gjithherë e thoshte të vërtetën…qeshte pa e ngritur zërin.

Ka qene pejgamberi a.s ai qe sillej më së miri më familjen e tij…dhe për këtë na mësoj edhe neve duke thënë:
{ خيركم خيركم لأهله وأنا خيركم لأهلي
“Me i miri prej jush është ai që sillet mirë me familjen e tij, ndërsa unë jam ai që sillem më së miri me familjen time…



Adhurimi i tij:

قالت عائشة رضي الله عنها: { كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يقوم حتى تتفطر قدماه، فقيل له في ذلك، فقال: أفلا أكون عبداً شكوراً }
Transmeton Ajshja r.anha :se pejgamberi a.s falte namaz derisa ju enjëtshin këmbët e tij…dhe kur u pyet përse?, ai a.s u përgjigj a mos të jem rob falenderus?!!!.

E lusim Allahun fuqiplotë të na bëjë pauses të Muhammedit a.s si n ë fjalë ashtu edhe në vepra dhe në çdo pore të jetës…Amiin.

E përgaditi : Islam Hasani

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.